Vrijdag 7 september
Onder een stralende zon onze ochtendwandeling naar de haute Ville. Ook nog met remparts en kasteel uit de tijd van 13 eeuw. Dit was ook wel beetje klimwerk, maar dit is wel altijd zo een beetje... de jachthavens liggen beneden, de oude stad, om overzicht te hebben, liggen véél hoger.
In het naar beneden komen kwamen we een oudere man tegen : die begon direct over de Spanjaarden en hun gruwelijke daden tegenover de dieren... over de stierengevechten ,over de galgo's... maar hij was blij onze woefkes zo te zien , 'ils ont le bonheur dans leurs yeux'.
Verder naar beneden in de rue du Doyen , gingen we een plaatsje reserveren in 'Le Doyen'. Een piepklein restaurantje, in alle boekskes beschreven als uitstekend, vriendelijk, kortom gezellig..
We waren nog maar juist weg, toen de vrouw des huizes mij kwam achternagelopen met 3 hondenkoekjes.... 'pour les bébés'....
In de namiddag een verschrikkellijke karwei voor Piet : we hadden namelijk ondervonden dat, bij het achteruit slaan van de motor , de boot niet direct reageerde zoals het moet... Het is niet de eerste keer dat er iets in de schroef raakt, wat daar niet hoort. Eerst alles gecontroleerd wat van bovenuit kon nagekeken worden... niets abnormaals te merken... Dus , duiken maar, en kijken onder de boot.....pfff, nieks voor mij.... Allez, Piet met duikbril onder de boot... Bij de 1ste poging... nieks te zien (was nog even wennen aan het koude water) . 2de poging : ja, er zat iets in de schroef...een stuk tros of vissersnet... 3de poging : kon het er uithalen... 4de poging : met mesje nog enkel laatste stukjes vantussen de schroef kunnen halen. Joepie, zou ik zeggen, want als je een professionele duiker moet laten komen, kost je dat wel wat geld. Daarvoor konden we 's avonds wel ons restaurantje betalen..
Met een gerust gemoed onze namiddagwandeling gedaan , tot we de mooie, ouderwetse carrousel tegenkwamen....
En de bovenste paardjes 'reden' ook mee..... zie filmken
Op weg naar 'Le Doyen', in een zijstraatje van place Dalton.
Het was een heerlijk etentje, met als toetje een 'maxi' -dessert....
Toen mevrouw Fortumeau ons dessert bracht, was er ook een dessertje bij voor 'les bébés'...;
Zijzelf ziet ook graag hondjes, maar gezien de tijd die ze moet spenderen in haar zaak, houdt ze het bij haar 6 poezen, die ik allemaal op foto mogen bewonderen heb.
Zoals geschreven in 'de boekskes' ,is dit inderdaad een aanrader, als klein, gezellig restaurantje, met vriendelijke mensen als eigenaars.
Onder een stralende zon onze ochtendwandeling naar de haute Ville. Ook nog met remparts en kasteel uit de tijd van 13 eeuw. Dit was ook wel beetje klimwerk, maar dit is wel altijd zo een beetje... de jachthavens liggen beneden, de oude stad, om overzicht te hebben, liggen véél hoger.
In het naar beneden komen kwamen we een oudere man tegen : die begon direct over de Spanjaarden en hun gruwelijke daden tegenover de dieren... over de stierengevechten ,over de galgo's... maar hij was blij onze woefkes zo te zien , 'ils ont le bonheur dans leurs yeux'.
Verder naar beneden in de rue du Doyen , gingen we een plaatsje reserveren in 'Le Doyen'. Een piepklein restaurantje, in alle boekskes beschreven als uitstekend, vriendelijk, kortom gezellig..
We waren nog maar juist weg, toen de vrouw des huizes mij kwam achternagelopen met 3 hondenkoekjes.... 'pour les bébés'....
 |
Pomme-pidou |
 |
Le Chateâu |
 |
Op de remparts |
 |
Zicht over de stad, in de verte de zee |
 |
OK, we komen ook nog...; |
In de namiddag een verschrikkellijke karwei voor Piet : we hadden namelijk ondervonden dat, bij het achteruit slaan van de motor , de boot niet direct reageerde zoals het moet... Het is niet de eerste keer dat er iets in de schroef raakt, wat daar niet hoort. Eerst alles gecontroleerd wat van bovenuit kon nagekeken worden... niets abnormaals te merken... Dus , duiken maar, en kijken onder de boot.....pfff, nieks voor mij.... Allez, Piet met duikbril onder de boot... Bij de 1ste poging... nieks te zien (was nog even wennen aan het koude water) . 2de poging : ja, er zat iets in de schroef...een stuk tros of vissersnet... 3de poging : kon het er uithalen... 4de poging : met mesje nog enkel laatste stukjes vantussen de schroef kunnen halen. Joepie, zou ik zeggen, want als je een professionele duiker moet laten komen, kost je dat wel wat geld. Daarvoor konden we 's avonds wel ons restaurantje betalen..
 |
Allez vooruit... |
 |
Brrr ... koud |
 |
Voilà.... |
 |
Paavo vond het ook maar nieks |
En de bovenste paardjes 'reden' ook mee..... zie filmken
Op weg naar 'Le Doyen', in een zijstraatje van place Dalton.
Het was een heerlijk etentje, met als toetje een 'maxi' -dessert....
Toen mevrouw Fortumeau ons dessert bracht, was er ook een dessertje bij voor 'les bébés'...;
Zijzelf ziet ook graag hondjes, maar gezien de tijd die ze moet spenderen in haar zaak, houdt ze het bij haar 6 poezen, die ik allemaal op foto mogen bewonderen heb.
Zoals geschreven in 'de boekskes' ,is dit inderdaad een aanrader, als klein, gezellig restaurantje, met vriendelijke mensen als eigenaars.
 |
....en de hondenkoekjes !!!! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten