Facebook-badge

donderdag 6 september 2012

Duinkerke-Gravelines


Zoals ik gisteravond nog schreef , hierna al een stukje van hetgeen ik opgeslagen had in Gravelines..



Zondag 2 september
Vóór we vertrokken contact opgenomen met de jachthaven van Gravelines of er nog een plaatsje vrij was voor ons in de namiddag.  De tabellen gaven aan dat het om 14 u 30 HW is.
We vertrokken in Duinkerke om 11u 40 . We moesten niet proberen om de zeilen te hijsen, wind pal op kop, en aangezien je daar dan niet teveel moet spelen met overstag te gaan, best rechtdoor en op tijd aan het kanaal aankomen. 10 mijl + nog eens 2 mijl op het kanaal.
Onze berekening van snelheid en stroom waren correct… we konden direct het kanaal opvaren (om 14u30). Om 15 u lagen we op een goed plaatsje aangemeerd.
Het speciale aan het jachthaventje van Gravelines is dat het ‘droogvalt’ bij laagtij. Je zit dan met je boot letterlijk vast in de modder.. en met hoogtij kom je weer los.  Je kan dan   pas weg, ook al omdat de brug vanaf bepaald uur maar terug open gaat.
Een fikse wandeling gedaan langs de remparts rond Gravelines. Hier in Gravelines zijn ze de best bewaarde van overal, waar de typische Vauban vestingsmuren gebouwd werden. Je kan hier héérlijk wandelen, en er over lopen. Alles is perfect onderhouden, de sluizen, de grachten,  de wandelpaden, de grasperken, en je kan er uitstekend joggen en een parcours fit-o-meter volgen.. Het was ooit de bedoeling om de vestingen  te slopen… maar bij gebrek aan financiële middelen is dit niet gebeurd . .Een geluk eigenlijk, want nu zijn ze de trots van de stad. En dat Vauban een genie was, blijkt hier eens te meer…!!  Ze zijn dan ook gespaard gebleven van bombardementen tijdens de WO. Toen werden vooral de stranden aangevallen, en meer in Normandie.



Waterciterne voor het garnizoen-1,4 miljoen liter -eventueel ook voor bevolking


Bronzen kranen




Kanaal valt 'droog'


1 van de vele sluizen rond de remparts 












In de modder... gezien vanaf onze boot..



Gezien vanaf ponton..


In de blubber...  


Rustig genieten.. en een geluk dat ze in die modder niet gesukkeld zijn...



We hadden ons etentje in Au Cap Compas  verdiend. En de hondjes konden ondertussen uitrusten...

Geen opmerkingen: