Woensdag 27 juni
Het was de bedoeling om rond 12 uur vanuit Dives te vertrekken naar Ouestreham.
Een korte etappe van zo'n 10 mijl .
Donderdag zouden we dan de laatste etappe doen. Via het kanaal naar Caen varen en daar de boot achterlaten tot half augustus. Piet zou vrijdag vanuit Caen de trein nemen om de auto thuis op te halen. Zaterdag dan met ons allen naar huis.
Maar... we hadden gisteren al gezien dat Dina beetje aan de wondjes van pakweg zo'n 1,5 maand geleden begon te likken. Deze waren nochtans helemaal mooi genezen.
Deze morgen keken we naar haar pootje... die bleek helemaal dik , en voelde hard aan , er waren terug open puntjes te zien. Bij onze wandeling gisteren door het stadje hadden we een DA kliniek opgemerkt.
Als we ergens op wandel zijn tijdens onze verkenningstochten van de verschillende plaatsjes waar we komen, en we komen een DA tegen, proberen we die plaats in ons hoofd te steken, voor als er eens iets mocht zijn met één van de hondjes..
Daarom wisten we direct welke richting de wandeling zou gaan, en in de hoop dat die DA praktijk zou open zijn . Eerst had Dina wel geen zin om mee te gaan, ze bibberde ook wat, maar eens op weg, stapte ze gewillig mee.Je zag wel dat er iets schortte.
Godzijdank ! Deur open ! Kwam een jonge assistente, die alles noteerde wat we te zeggen hadden, en we mochten even wachten. Voor ons was dit al goed.. want alles was daar op afspraak, maar ze zouden ons graag helpen...
De DA bekeek haar pootje en nam staaltje van het bloed om te zien of er al infecie inzat. Ze dacht aan een fistel, ofwel aan een stukje draadje dat vorige keer niet zou verwijderd geweest zijn. Maar om zeker te zijn, moest ze verder kunnen kijken... onder verdoving .Dina achterlaten dus.. en daar heb ik zo'n enorme hekel aan....Om 17 uur mochten we haar gaan ophalen. En jullie weten allemaal dat dat verdomd lang duurt ...
Ondertussen al beetje aan het nadenken wat we verder zouden doen met onze reis. Naar station gegaan om te zien voor trein naar Deauville. Bleek er geen trein te zijn vóór zaterdag... Maar eigenlijk, we wachten beter tot we Dina gaan halen zijn , en horen wat DA zegt, vooraleer we verdere plannen maken.
Gelukkig zijn er Paavo en Harpa nog, om onze wachturen beetje op te vrolijken....
En ik ??? heb mij ganse dag zitten volproppen met eten, dom eigenlijk , helpt nieks, maar was gefrustreerd... niet omdat we niet verder konden varen. Wel om : weeral Dina...altijd Dina.
Eindelijk 17 uur. Zaten tegen dan al netjes in de wachtzaal. We moesten nog wat wachten en hoorden haar op de achtergrond huilen... Ze had onze stemmen gehoord. Eindelijk mochten we binnen, en stond ze daar te kwispelen !!!!!
Resultaat en wat ze gedaan hadden : - er was nog géén infecte, er was geen restant van draadje gevonden.
Wiek ingestoken langs 2 kanten en temidden opgepropt om de harde kernen los te maken. Verder AB en pijnstillers. Tot vrijdag . Dan moet wiek vervangen worden, maar mogen we niet zelf doen.
We hadden al aan taxi gedacht, om haar aan boord te krijgen, maar dat bleek helemaal niet nodig. De DA zei dat ze er gerust mocht en kon op stappen. Dit was voor mij ook een geruststelling. Zo kan Piet morgen de auto ophalen.. En ik kan de hondjes hier op en af de boot zetten, want het zijn hier gemakkellijke pontons. (dat kan al eens heel anders zijn : hoog, smal, onstabiel..)
Alles uitgepluisd : Piet morgen met bus om 6u10 naar Caen. Daar om 7u30 trein naar Parijs waar hij rond 9u30 aankomt in Lazare. En dan zijn er genoeg treinen naar Brussel .
Eens vertrek dendermonde , zo'n 5 uur rijden met de auto naar hier.
Vrijdag dan hier nog naar DA ... en zaterdag naar huis. Verdere verzorging : thuis.
De boot blijft hier liggen tot half augustus.
Dan varen we door...De verovering van Frankrijk verder zetten... :-)
 |
Ons Patientje |
Het was de bedoeling om rond 12 uur vanuit Dives te vertrekken naar Ouestreham.
Een korte etappe van zo'n 10 mijl .
Donderdag zouden we dan de laatste etappe doen. Via het kanaal naar Caen varen en daar de boot achterlaten tot half augustus. Piet zou vrijdag vanuit Caen de trein nemen om de auto thuis op te halen. Zaterdag dan met ons allen naar huis.
Maar... we hadden gisteren al gezien dat Dina beetje aan de wondjes van pakweg zo'n 1,5 maand geleden begon te likken. Deze waren nochtans helemaal mooi genezen.
Deze morgen keken we naar haar pootje... die bleek helemaal dik , en voelde hard aan , er waren terug open puntjes te zien. Bij onze wandeling gisteren door het stadje hadden we een DA kliniek opgemerkt.
Als we ergens op wandel zijn tijdens onze verkenningstochten van de verschillende plaatsjes waar we komen, en we komen een DA tegen, proberen we die plaats in ons hoofd te steken, voor als er eens iets mocht zijn met één van de hondjes..
Daarom wisten we direct welke richting de wandeling zou gaan, en in de hoop dat die DA praktijk zou open zijn . Eerst had Dina wel geen zin om mee te gaan, ze bibberde ook wat, maar eens op weg, stapte ze gewillig mee.Je zag wel dat er iets schortte.
Godzijdank ! Deur open ! Kwam een jonge assistente, die alles noteerde wat we te zeggen hadden, en we mochten even wachten. Voor ons was dit al goed.. want alles was daar op afspraak, maar ze zouden ons graag helpen...
De DA bekeek haar pootje en nam staaltje van het bloed om te zien of er al infecie inzat. Ze dacht aan een fistel, ofwel aan een stukje draadje dat vorige keer niet zou verwijderd geweest zijn. Maar om zeker te zijn, moest ze verder kunnen kijken... onder verdoving .Dina achterlaten dus.. en daar heb ik zo'n enorme hekel aan....Om 17 uur mochten we haar gaan ophalen. En jullie weten allemaal dat dat verdomd lang duurt ...
Ondertussen al beetje aan het nadenken wat we verder zouden doen met onze reis. Naar station gegaan om te zien voor trein naar Deauville. Bleek er geen trein te zijn vóór zaterdag... Maar eigenlijk, we wachten beter tot we Dina gaan halen zijn , en horen wat DA zegt, vooraleer we verdere plannen maken.
Gelukkig zijn er Paavo en Harpa nog, om onze wachturen beetje op te vrolijken....
En ik ??? heb mij ganse dag zitten volproppen met eten, dom eigenlijk , helpt nieks, maar was gefrustreerd... niet omdat we niet verder konden varen. Wel om : weeral Dina...altijd Dina.
Eindelijk 17 uur. Zaten tegen dan al netjes in de wachtzaal. We moesten nog wat wachten en hoorden haar op de achtergrond huilen... Ze had onze stemmen gehoord. Eindelijk mochten we binnen, en stond ze daar te kwispelen !!!!!
Resultaat en wat ze gedaan hadden : - er was nog géén infecte, er was geen restant van draadje gevonden.
Wiek ingestoken langs 2 kanten en temidden opgepropt om de harde kernen los te maken. Verder AB en pijnstillers. Tot vrijdag . Dan moet wiek vervangen worden, maar mogen we niet zelf doen.
We hadden al aan taxi gedacht, om haar aan boord te krijgen, maar dat bleek helemaal niet nodig. De DA zei dat ze er gerust mocht en kon op stappen. Dit was voor mij ook een geruststelling. Zo kan Piet morgen de auto ophalen.. En ik kan de hondjes hier op en af de boot zetten, want het zijn hier gemakkellijke pontons. (dat kan al eens heel anders zijn : hoog, smal, onstabiel..)
Alles uitgepluisd : Piet morgen met bus om 6u10 naar Caen. Daar om 7u30 trein naar Parijs waar hij rond 9u30 aankomt in Lazare. En dan zijn er genoeg treinen naar Brussel .
Eens vertrek dendermonde , zo'n 5 uur rijden met de auto naar hier.
Vrijdag dan hier nog naar DA ... en zaterdag naar huis. Verdere verzorging : thuis.
De boot blijft hier liggen tot half augustus.
Dan varen we door...De verovering van Frankrijk verder zetten... :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten