Varen met honden: Etappe 19 : Carteret

Woensdag 11 september

We hebben hier wel wat afgewandeld in Barneville-Carteret. De fusiegemeenten liggen toch zo'n 3 km van mekaar. En als je zo enkele keren over en weer wil of moet, om beetje proviand op de doen voor mens en dier ,en de 'gedwongen' wandelingen erbij , dan blijft er niet veel goesting over om nog eens 5 km te gaan joggen...
Maar het was hier mooi, gezellig..! Zeker de moeite waard, maar toch liefst met een auto in de buurt (autobus is hier niet).
We vertrokken, na een laatste wandeling, om 13 uur, ongeveer 1 uur na hoog water. We hadden toen nog ongeveer 2,4 meter over om door de paaltjes richting zee te varen. We wachtten zo lang mogelijk omdat we Granville ook slechts binnen kunnen bij hoog water. Het is 35 mijl varen tot daar, ongeveer 7 uur varen dan. De 'drempel' opent slechts om 21u12 min voor een hoogte van 1,4 meter. Wij hebben 2 meter(1,95 exact). Nog even langer wachten daardoor. De tocht verliep rustig, meestal al zeilend. We waren er toch nog wat te vroeg. Onderweg passeerden we de iles Chausey- de archipel die ook mooi is , maar in tegenstelling met de Channel islands , Frans grondgebied is. Men kan er ook heen varen, ofwel met je eigen boot( gevaarlijk-ondiep-rotsen), ofwel met een ferry. En dit is echt wel leuk !(en hondjes erbij :-) )
Om 21u45 lagen we eindelijk aangemeerd op een plaatsje visiteurs. Het was ondertussen wel al héél donker (bewolkte lucht, en geen maan meer), bemoeilijkt het zoeken wel naar een plaatsje vrij.
Deze etappe bracht ons dus naar Granville. Hier kennen we onze weg wel, want hier heeft de 'Liadin' 5 jaar geleden voor het eerst overwinterd. Wel in de port à sec van St NIcolas. Op de wal dus.
We zijn dan wel enkel keren naar Granville gekomen, maar aangezien we niet op de boot konden, hadden we hier een gîte gehuurd. Zo hadden we hier toen vrienden gemaakt, die we nu ook terug zullen zien !!