Varen met honden: Zeker voor paardenliefhebbers....

Vrijdag 23 augustus :

Gisteren werden we wakker met mooi weer terug !

We hadden ons voorgenomen om een uitstap te maken naar Le Haras national du Pin. De oudste en meest gerenomeerde stoeterij in Frankrijk. Prachtig gelegen in het departement van de Orne. Dit wordt ook het Versailles van het paard genoemd ! ( we hadden eerst getelefoneerd - 'honden toegelaten')
http://www.haras-national-du-pin.com/index.php?L=2
Een klein beetje geschiedenis hierover : om militaire redenen besliste Louis XIV een stoeterij op te richten op deze plaats. Hier bevonden zich uiterst vruchtbare gronden, die enkel ten goede konden komen aan de gezondheid van de paarden. In 1715 werd uiteindelijk gestart met de bouw hiervan (de plannen waren al gemaakt sinds 1705).

We brachten een bezoek aan de stallen , en domein, met deskundige uitleg van een gids .

Uitzicht vanaf het kasteel

Percheron of Normandisch trekpaard

Cob, Normandisch trekpaard, kleiner, meer voor koetsen

Het H van Haras national-teken

Het kampioenenpaard Perth, winnaar van verschillende grote prijzen in hetzelfde jaar

Dit paard : ras Barbe : geschonken door de koning van Marocco -Mohammed VI aan de Haras du Pin in 2009 (wordt hier apart afgericht wegens 'petit caractère'

De bijtjes in het smeedijzeren hek : koninklijk teken. Daarachter 1,8 km dreef om de paarden 'in die tijd' , te laten opwarmen en uitlopen

Camargue (juist bereden)

Furioso : Anglo Normandische volbloed , vader van Olympische en wereldkampioenen : werd rechtstaand begraven als eerbetoon, in 1962 ( wat nu niet meer zou mogen)

Lippizaner

Selle Francais

Een Anglo-Araab

Er was ook een wedstrijd aan de gang op de omliggende domeinen.

http://www.legrandcomplet.com/visiteurs/le-programme/

We maakten van de gelegenheid gebruik, en gingen de wedstrijd 'dressuur' bekijken.

Tot Paavo zijn moment gekozen had, om een ruiter en zijn paard op stang te jagen.

We liepen nochtans rustig rond de omheining , tot een andere hond in het oog van Paavo kwam, en wij niet meer konden voorkomen dat er even een geblaf was, wat de ruiter misnoegde ...

We besloten dan maar, om terug te keren naar de auto. Het was immers nog een uurtje rijden tot we terug in Caen zouden zijn. Het was echter wel de moeite waard geweest...

's Avonds was er in de buurt van de jachthaven een evenement van ' vuur op het water' , wat wij vanop de boot konden bekijken. Er was veel volk op afgekomen, maar voor ons was dit toch geen geslaagd spektakel.

Moe en tevreden naar bed....