Varen met honden: Makkum - West-Terschelling

Zondag 10 juni,
Om 10u30 vertrokken uit Makkum naar de Kornwerdersluis, waar we het Ijsselmeer verlaten en de Waddenzee invaren . Van hieraf volgen we de vaarroute 'de Boontjes' tot aan Harlingen. Dit was het meest ondiepe gedeelte. Het was mooi weer en zondag, wat betekent : veel traditionele schepen op de Waddenzee. Vele van deze mooie boten worden verhuurd aan groepen, scholen voor een weekend. Het was er dus druk, zeker omdat de verplichte vaargeul niet zó breed is. Voor ingang Harlingen maken we een bocht van 90° en volgen de vaargeulen langs Pollendam, Blauwe Slenk en Pannengat. Vanaf hier verplicht VHF op kanaal 2. Indrukwekkend : een sliert boten allemaal na elkaar door de bebakende (boeien) vaargeulen.Soms al zeilend, maar bij veranderen koers, op motor, want veel plaats heb je hier niet om uit te wijken. De Brandaris, de oudste vuurtoren van Nederland is 'de' trots van West-Terschelling, het grootste dorp van Terschelling.
Om 17 u liggen we aangemeerd in de jachthaven.
Verkennen van het dorp en etentje in restaurant 'de Zee', waar ik ook een plaatselijke specialiteit gedronken heb 'cranberrie-appeldrankje'
.' In 1843 spoelde een vat vol Amerikaanse veenbessen aan op het strand van Terschelling. De bessen raakten verspreid over het strand en de duinen, en de jaren nadien groeiden steeds meer cranberriestruikjes in de duinvallei. Zo is de cranberrie in Europa terechtgekomen.'
http://www.terschellingercranberry.nl/geschiedenis
www.restaurantdezee.nl
We maken nog een wandeling met de hondjes langs het water naar het wad en passeren de 'zeevaartschool'. Hier keren we terug en bewonderen de hoge duinen die hier nog aanwezig zijn. Morgen zullen we hier op Terschelling nog een dagje moeten blijven, want dit is zo mooi, hier moeten we beslist nog wat meer kunnen van genieten...en... we moeten nog op zoek naar Evie (de zeehond), die hier al jaren op een strandje ligt aan het wad...
Foto's volgen...